สิ่งที่แม่พูดเท็จเราตลอดมา (แล้วคุณจะรักแม่มากขึ้นเรื่อยๆ)

[Ailie662]

พอขาดเงิน คนแรกที่นึกถึงเป็นพ่อและแม่

แม้กระนั้นเมื่อมีเงินคนแรกที่นึกถึง คือ แฟนแล้วก็เพื่อนฝูง

คราวแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ในขณะที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมเกิดในครอบครัวที่ย ากจนถึง บ่อยมาก

ที่ไม่มีของกินเพียงพอสำหรับทุกคนเวลาทานข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม แล้วก็กล่าวว่า"ทานจำนวนไม่ใช่น้อยนะลูก แม่หิวเท่าไร" ครั้งแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน ชอบหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับอาหารที่เป็นประโยชน์ ต่อสุขภาพบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นของกินซึ่งผมชอบกินมากมาย ในขณะที่ผมรับประทานต้มปลา

แม่จะนั่งด้านข้างผมแทะกิน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้าง


ผมรู้สึกตื้นตันใจครั้งใดก็ตามผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แม้กระนั้นแม่ปฎิเสธตลอด แม่พูดว่า "ลูกกินเถอะ แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานหนักกว่าเดิม เพื่อจะหาเงินมาให้ผมเรียน

รวมทั้งรายจ่ายทุกๆสิ่งทุกๆอย่างในบ้าน บางครั้งบางคราวผมตื่นขึ้นมากลางดึก

ผมเห็นแม่ยังคงนั่งทำงานอยู่ มีแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆเท่านั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่นะครับ..นอนเถอะครับผมมันดึกมากแล้ว" ผมพูดกับแม่

และแม่ยิ้มและก็พูดกับผมว่า"ลูกนอนเถิด แม่ยังไม่ง่วง"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเช่นเคย

ครั้งลำดับที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นอันมากหัวใจให้ผม แม่นั่งคอยผมท่ามกลางแสงแดดจ้า

ของเที่ยงวันอยู่นานพอเหมาะพอควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


ม่าม้า จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกที่แม่ได้จัดเตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แต่ว่าความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกเปียกไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่และก็บอกให้แม่ดื่มร่วมกัน

แต่ว่าแม่พูดว่า "ดื่มเหอะลูก แม่ไม่กระหาย" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

รวมทั้งหลังจากที่พ่อผมเสี ย ชีวิตเนื่องจากโ ร ค ร้ าย คุณแม่ของผมต้องรับภาระ

ค่าครองชีพทั้งสิ้นผู้เดียว ครอบครัวของพวกเราดำเนินไปอย่างลำบากเยอะขึ้น


ไม่มีทางไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่เห็นความเป็นไปของครอบครัวเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางบุคคลก็เสนอแนะให้แม่แต่งงานใหม่แต่ แม่ก็ไม่ยอมรับตลอดกับพูดว่า

"ฉันไม่อยากความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้จบการศึกษาแล้วรวมทั้งได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักบ้าง แต่แม่ดูเหมือนจะไม่อยาก

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยสารภาพเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่ส่งกลับมาให้ผมด้วย แม่พูดว่า "แม่มีเงินพอได้อยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการผลักดัน จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมจบก็ทำงานต่อเลย ด้วยเงินเดือนที่สูงลิ่ว

รวมทั้งผมตั้งมั่นจะพาแม่มาใช้ชีวิต อย่างสุขสบายกับผม

แต่แม่ผมท่านไม่ได้อยาก ไม่รบกวนผม แม่ พูดกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก เหมือนเดิม

และก็ครั้งที่แปด

พอเพียงแม่แก่ตัวลง ก็จำเป็นต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเพราะเหตุว่าโร ค ม ะ เร็ ง เพียงพอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่ทันที

แม่นอนอย่างหมดแรงภายหลังจากการ ผ่ า ตั ด แม่ดูแก่ลงไปเยอะแยะเลย แม่มองผมด้วยสายตาที่ชี้ได้ว่าเธอรัก

และก็ต้องการจะได้พบผมเยอะที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ผอมมากมาย แล้วก็มองอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่สุดที่รักของผมไปๆมาๆก รวมทั้งผมมองดูแม่ด้วยน้ำตานองหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บจิตใจ เพราะการได้มองเห็นแม่สุดที่รักอยู่ในภาวะนี้

แม่ได้มองหน้าผมและพูดกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่รู้จักสึกเจ็ บอะไรเลย"

และก็เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วหลังจากที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของเธอได้ปิดลงนิรันดร

ครอบครัวเป็นสิ่งจำเป็น ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าไม่มีความสนใจ ใส่ใจกันให้มากมายๆก่อนที่จะสายไป
แม่
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/
Tags : โกหก